Πρόγραμμα brevets 2016 όπου στις 4/6 βρίσκεται το πολυπόθητο brevet Παλαμά για το οποίο ακούγονται τα καλύτερα απο πλευράς διοργάνωσης, τοπίων, φιλοξενίας άρα είναι αυτό που σίγουρα θέλει κάποιος να εντάξει στο προσωπικό πρόγραμμά του!!!!
Οι μέρες πλησιάζουν και η ελπίδα για την συμμετοχή μου απομακρύνεται μέχρι που ήρθε η πρόταση απο καλούς φίλους να πάμε όλοι μαζί, δε χρειάστηκε ιδιαίτερη προσπάθεια...Το δικό μου ΝΑΙ ήταν άμεσο!!!! Λίγες μέρες πριν η τελευταία βόλτα για το brevet ώστε να κανονίσουμε όλα τα σχετικά για την μικρή αυτή εκδρομή μας.....
Ξημερώματα Σαββάτου ώρα 3, το ξυπνητήρι επιτελεί τέλεια τον σκοπό του και μου ανοίγει τα μάτια με το πρώτο του χτύπημα.....Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια σηκώνομαι και ετοιμάζομαι για να είμαι στην ώρα μου στο ραντεβού με τα παιδιά!!!
Στις 4 και μισή βρίσκομαι στην θέση μου και το ταξίδι μας για τον Παλαμά έχει ξεκινήσει...Καφεδάκι αν χείρας, καλή διάθεση και φύγαμε...
Νύχτα ακόμα και παρέα μας κρατούν τα φώτα του δρόμου και μερικών αυτοκινήτων που μάλλον επιστρέφουν απο κάποια έξοδο,βλέποντάς τους η πρώτη σκέψη που κάνω είναι εαν είναι αυτοί περίεργοι που επιστρέφουν τέτοια ώρα σπίτι τους η εμείς που φεύγουμε 300χιλ μακριά απο την Αθήνα ώστε να ποδηλατίσουμε άλλα 200χιλ.....
Δεν ξέρω τι είναι λογικό, ξέρω όμως οτι νιώθω πολύ τυχερή που το ζω όλο αυτό!!!Λίγη ώρα αργότερα βρίσκουμαι στον δρόμο μας το άλλο αμάξι της παρέας και συνεχίζουμε όλοι μαζί.....Μετά απο λίγο να και άλλο ενα αμάξι με ποδήλατα και φίλους που πάνε και αυτοί στον Παλαμά!!!!
Ο ήλιος έχει αρχίσει να ξεπροβάλλει και να μας χαρίζει όμορφες εικόνες περνόντας το φως του ανάμεσα απο μερικά σύννεφα(μαγικές εικόνες). Ώρα 7 και μισή περίπου και με τα πολλά φτάσαμε στο προορισμό μας... Λίγος κόσμος τριγύρω απο το σημείο εκκίνησης, γνωστοί και φίλοι ο οποίοι ετοίμαζαν σιγά σιγά τα πράγμά τους ώστε να είναι έτοιμοι!!!!
Η παρέα μου και εγω πάμε προς το γραφείο που είχε στηθεί εκεί για να παραλάβουμε τις κάρτες μας.....Στο γραφείο η Άννα να μας βάζει σε σειρά, δίπλα της ενα άλλο μέλος της διοργάνωσης να σημειώνει τους αριθμούς μας,,παραλαβή κάρτας και δώρο ενα τζελάκι!!! Ώπ και λίγο παραδίπλα μια γνωστή φυσιογνωμία ο ''Άνεμος'' να καλημερίζει τον κόσμο και να πιάνει συνομιλία με πολλούς φίλους ποδηλάτες...
Η ώρα περνάει και ο κόσμος έχει αρχίσει να αυξάνεται, μερικοί έχουν κάτσει στο μαγαζί που υπήρχε εκεί για μερίκες στιγμές χαλάρωσης και εναν γρήγορο καφέ.. Λίγο αργότερα άρχισαν να βγαίβουν οι καθιερωμένες φωτογραφίες πριν ξεκινήσουμε την μικρή μας περιπέτεια.
Οι τελευταιές ανακοινώσεις απο τους υπεύθυνους και φύγαμεεεε.....140 και κάτι ποδηλάτες ξεχύθηκαν στον δρόμο με συνοδεία της αστυνομίας μέχρι την Καρδίτσα και όχι μόνο, μέλη της βρισκόντουσαν σε κομβικά σημεία για να καθορίζουν την κίνηση αλλά και την ασφάλειά μας, τους ευχαριστούμε πολύ!!
Έξοδος απο την πόλη και πλέον οι παρέες άρχισαν να σπάνε σε γκρουπάκια, λίγα χιλιόμετρα μετά άρχισε η πρώτη ανάβαση για την Ελάτη και το πρώτο κοντρόλ, εδω ξεκινάει και το ενδιαφέρον σημείο της διαδρομής μας!
Στην αρχή της ανάβασης βρισκόταν ο κ.Τσιανάβας όπου μας έδινε μερικές κουβέντες εμψύχωσης για την συνέχεια και λίγο αργότερα να μας προσπερνάει με το φορτηγάκι του φωτογραφίζοντας μας μια γλυκύτατη κυρία...
Η ζέστη έκανε αισθητή την παρουσίας της ,την κέρδιζε όμως το υπέροχο τοπίο που είχαμε να διανύσουμε, καταπράσινες πλαγιές με τεράστια δέντρα, μυρωδιές λουλουδιών,τρεχούμενα νερά καθώς και ενα τύπου ράντζο που στον μικρό περιφραγμένο του χώρο έκρυβε τεράστιες εκπλήξεις.
Πανέμορφα καφέ και μαύρα άλογα, καθέ λογής άλλα ζώα που άλλα ξεκουράζονταν, άλλα έπαιρναν εναν υπνάκο, τους θαμώνες του χώρου αλλά και κάποιους ποδηλάτες να τα φωτογραφίζουν έκαναν την πορεία μας εξαιρετικά εντυπωσιακή!!
Λίγο αργότερα ξεπρόβαλλε το χωριό όπου η εικόνα του έμοιαζε με κάρτ ποστάλ, οι κάτοικοί του με το χαμόγελο στα χείλη μας χαιρετούσαν και μας οδηγούσαν στην πανέμορφη πλατεία όπου βρισκόταν το κοντρόλ.. Μια πλατεία γεμάτη ποδηλάτες και μικρά παιδιά γεμάτα χαρά όπου βρισκόντουσαν δίπλα απο τους κοντρολιέρηδες να μοίραζαν κρέμες Παλαμά-μπανάνες και νερά.
Σφράγισμα, ενα γρήγορο διάλειμμα και συνέχεια της ανάβασης για περίπου άλλα 6 χιλ.
Το γκρουπάκι της παρέας μου είχε σπάσει σε 3 μέρη όπου οι πρώτοι είχαν φύγει μπροστά, εγω μαζί με εναν άλλο φίλο στην μέση και άλλοι 3 λίγο πιο πίσω. Η συνέχεια έγινε λίγο πιο ζόρικη μέχρι το χιονοδρομικό στο Περτούλι όπου φτάνοντας στην κορυφή του υπήρχε ενα μεγάλο πλάτωμα με ενα κτήριο στα αριστερά του δρόμου, στα δεξιά δεμένα σε εναν στύλο 2-3 άλογα και κάπου στην άκρη του δρόμου ο καλός μου φίλος Νίκος....Μερικές φωτογραφίες και φύγαμε για την συνέχεια όπου το τοπίο συνέχιζε να με μαγεύει.....
Ενας δρόμος καλά κρυμμένος απο δέντρα και ψηλά στον ουρανό να κάνουν βόλτα κάτασπρα σύννεφα, ,μια εικόνα μαγική. Λίγο αργότερα αρχίσε η κατάβαση του βουνού όπου κάπου στα δεξιά του δρόμου βρισκόταν ενα μικρό καφενεδάκι και μερικά ποδήλατα ακουμπησμένα πάνω σε ενα δέντρο με έκαναν να κόψω ταχύτητα και με χαρά μου αντίκρυσα τους πρώτους της παρέας μου να ξεκουράζονται και να μας περιμένουν, χωρίς δεύτερη σκέψη σταμάτησα και συνεχίσαμε όλοι μαζί... Μερικά λεπτά ανάπαυλας, καβάλα στα ποδήλατά μας και βουρ για το άλλο μισό!!
Αρκετά ενδιαφέρον και αυτό το κομμάτι, γκρουπαρισμένοι τώρα περίπου 14 ποδηλάτες στον δρόμο για την ανάβαση των Μετεώρων όπου σιγά σιγά άρχισαν να μπαίνουν στον δρόμο μας, οι φωτογραφίες έβγαιναν ασταμάτητα με φόντο τους τεράστιους αυτούς βράχους που θυμίζουν προιστορική εποχή... Μικρή ανάσα πριν ξεκινήσουμε να ανεβαίνουμε και ανασυγκρότηση στο δεύτερο κοντρόλ αφού ο καθένας θα ανέβαινε με τον δικό του ρυθμό!
Για πρώτη φορά μου δίνεται η ευκαιρία να περάσω κυριολεκτικό δίπλα απο τους γιγαντιαίους αυτούς βράχους με το γκριζόμαυρο χρώμα αλλά και τους περιέργους σχηματισμούς όπου στις κορφές τους υπήρχαν μονές, φωτογραφίες απο εδω και απο εκεί για να αποτυπωθούν οι στιγμές αυτές,η πραγματική εικόνα όμως μένει χαραγμένη μέσα μας...
Σχετικά σύντομα φτάσαμε και στο δεύτερο κοντρόλ,παντού ποδηλατές άλλοι να κάθονται και άλλοι να έχουν ξαπλώσει κάτω απο την όαση της σκιάς, αφού πρώτα έχουν φάει είτε κρεμούλες είτε τα σάντουιτσ που είχαν φροντίσει να έχουν οι κοντρολιέρηδες για εμάς...Ανασυγκρότηση,μερικές φωτογραφιές και φύγαμε για τα τελευταία χιλιόμετρα.....
Ο ευνοικός άνεμος έκανε το έργο μας λίγο πιο εύκολο, μπαίνοντας σε ενα χωριό κάποιες φωνές μας έλεγαν εαν θέλαμε να γεμίσουμε κρύο νερό απο το μαγαζί στην πλατεία γιατί στον κάμπο δεν θα βρίσκαμε κάποιο μαγαζί, εφοδιαστήκαμε και συνεχίσαμε...Ανάμεικτα συναισθήματα,απο την μια να θέλεις να τερματίσεις και απο την άλλη να λες μήπως να είχαμε λίγο ακόμα!!
Με τα πολλά φτάσαμε στον τερματισμό, η Άννα πάλι εκεί να μας περιμένει, υπογράψαμε και παραδώσαμε τις κάρτες μας....Η μυρωδιά που επικρατούσε εκείνη την στιγμή στον χώρο ερχόταν απο τα σουβλάκια που είχαν φροντίσει οι διοργανωτές να έχουν για όλους εμάς, καθώς και παγωμένες μπύρες βυθισμένες μέσα σε πάγο...Ότι πιο κατάλληλο για την στιγμή εκείνη!!!!
Χαίρομαι πάρα πολύ που κατάφερα να βρίσκομαι στο brevet αυτό για το οποίο είχα ακούσει τα καλύτερα, το έζησα και το σίγουρο είναι πως κάθε φορά θα βρίσκομαι στην γραμμή εκκίνησης.
Ηταν όλα άψογα, απο το πρωί με την ασφαλή μεταφορά μας έξω απο την πόλή της Καρδίτσας, απο τα λόγια εμψύχωσης και την φωτογραφική κάλυψη, απο την εξαιρετική τροφοδοσία και στα δυο κοντρόλ με κρέμες-μπανάνες-σάντουιτς-νερά και φυσικά η έκπληξη με τα κρεατικά στον τερματισμό!!
Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα και το μόνο σίγουρο είναι πως με την φιλοξενία αυτή μας κερδίσατε!!
Κατερίνα Τσίγλη